به نام او، به یاد او، برای او
«انا اعطيناك الكوثر فصل لربك وانحر ان شانئك هوالابتر»
به ساقى اى صبا بگو، حاجت ما برآورد***ساغرى از براى ما، ز آب كوثر آورد
رمز خلقت با تبسم علی گشوده شد و آسمان رحمت بر دستان خدیجه باریدن گرفت : انا اعطیناک الکوثر و کبوتران دریا بر محفل انس احمد به پرواز درآمدند تا خوشه های عشق را برچینند و در نگارستان دل به تماشای تابلوی زیبای هستی بنشینند : فصل لربک و النحر آری ! پاره تن آمد و گلبرگ زندگی را فضای دیگری بخشید : ان شانئک هو الابتر.
روز بيستم جمادي الثاني سال پنجم، بيت وحي و نبوت به نور اختري منور گشت كه روشنايي و نور هدايت او تا روز قيامت جلوه دارد، آنگاه كه وجود نازنينش پا به عرصه هستي گذارد، نوري از جبين او ظاهر شد كه تمام خانه‌هاي مدينه روشن شد و اهل آسمانها يكديگر را بشارت دادند و درآسمان نوري درخشنده پديد آمد كه ملائكه تا آن زمان چنين نوري نديده بودند. او نور خدا بود و از هر گونه پليدي به دور بود، بانويي كه خانه محقرش دانشگاه بزرگ اسلام درسهايي بنيادين و مكتبي را به همگان آموخت و شاگرداني چون حسن و حسين و زينب سلام الله عليهم را تحويل جهانيان داد كه اگر نبودند قطعاً اسلام هم نبود.
0 نظرات:
» نظر شما؟